Το ασήμι δεν αποτελεί πλέον απλώς ένα μέσο αντιστάθμισης κινδύνου. Γίνεται ένα από τα πιο στρατηγικά σημαντικά υλικά στην παγκόσμια οικονομία.
Η πρόσφατη κίνηση πάνω από τα 54,00 $, ακολουθούμενη από μια ελεγχόμενη υποχώρηση προς τα 52,60 $, δεν είναι απλώς μια τεχνική διακύμανση. Αντικατοπτρίζει τη διασταύρωση τριών ισχυρών δυνάμεων που αναδιαμορφώνουν τον ρόλο του αργύρου: η βιομηχανική ζήτηση, ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός και η μετάβαση σε καθαρότερα ενεργειακά συστήματα.

Για χρόνια, το μέταλλο επισκιαζόταν από τον χρυσο . Σήμερα αναδεικνύεται σε δομικό ακρογωνιαίο λίθο της ανθεκτικότητας της τεχνολογίας, της ενέργειας και της αλυσίδας εφοδιασμού. Αυτή η αλλαγή είναι ορατή στα δεδομένα, στις πολιτικές αποφάσεις των μεγάλων οικονομιών και στην ίδια την τιμολογιακή πολιτική, η οποία συνεχίζει να δείχνει βαθύτερη υποκείμενη ισχύ από ό,τι υποδηλώνει η βραχυπρόθεσμη μεταβλητότητα.

Η βιομηχανική ζήτηση ξαναγράφει την ταυτότητα της Silver

Το βιομηχανικό αποτύπωμα του αργύρου έχει επεκταθεί δραματικά. Περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας κατανάλωσης προέρχεται πλέον από τομείς που δεν έχουν καμία σχέση με τις ροές  ή τα κοσμήματα.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται η κατασκευή ηλιακών πάνελ, οι αγωγοί υψηλής απόδοσης, τα ηλεκτρονικά ακριβείας, τα εξαρτήματα ηλεκτρικών οχημάτων, ο ιατρικός εξοπλισμός και οι αναδυόμενες χημικές ουσίες μπαταριών που βασίζονται σε επιστρώσεις με βάση το άργυρο.

Η ηλιακή βιομηχανία από μόνη της δημιουργεί ένα σταθερό και ανθεκτικό βασικό επίπεδο ζήτησης. Ακόμη και κατά τη διάρκεια μακροοικονομικών επιβραδύνσεων, η ανάπτυξη φωτοβολταϊκών έχει δείξει μικρή ευαισθησία στους βραχυπρόθεσμους οικονομικούς κύκλους. Η Κίνα, η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να εγκαθιστούν νέα ισχύ με ρυθμό που συστηματικά υπερβαίνει τις προβλέψεις.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι βιομηχανικοί αγοραστές σχηματίζουν ένα σταθερό κατώτατο όριο ζήτησης που δεν υπήρχε πριν από δέκα χρόνια.

Ταυτόχρονα, η προσφορά εξόρυξης δεν έχει συμβαδίσει με τον ρυθμό. Η εξάντληση των αποθεμάτων, τα κανονιστικά εμπόδια και το υψηλότερο κόστος εξόρυξης έχουν δημιουργήσει ένα πολυετές περιβάλλον στο οποίο η παγκόσμια παραγωγή αργύρου αυξάνεται αργά, ενώ οι βιομηχανικές ανάγκες διευρύνονται. Αυτή η δομική ανισορροπία είναι ανεπαίσθητη αλλά επίμονη και βοηθά στην εξήγηση του γιατί το μέταλλο συμπεριφέρεται διαφορετικά από τα κλασικά πολύτιμα μέταλλα σε περιόδους οικονομικής αβεβαιότητας.

Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός υποστηρίζει ένα νέο ασφάλιστρο

Το παγκόσμιο περιβάλλον έχει στραφεί προς τη στρατηγική αποθήκευση και την άμυνα της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Το ασήμι αποτελεί μέρος αυτής της λογικής. Οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες εταιρείες το βλέπουν όλο και περισσότερο ως υλικό που δεν μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί από εναλλακτικές εισροές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έχουν πρόσφατα επεκτείνει τους καταλόγους τους με τα «στρατηγικά ορυκτά» και παρόλο που το ασήμι δεν κατηγοριοποιείται επίσημα μαζί με τις σπάνιες γαίες ή το λίθιο, οι πολιτικές προμηθειών το αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο με παρόμοια προσοχή.

Οι εντάσεις μεταξύ των μεγάλων οικονομιών επιταχύνουν αυτήν την τάση.
Η Κίνα κυριαρχεί στον εξευγενισμό πολυάριθμων βιομηχανικών μετάλλων και, παρόλο που δεν ελέγχει το ασήμι με τον ίδιο τρόπο, η ηγετική της θέση στην κατασκευή ηλιακής ενέργειας και ηλεκτρονικών ειδών διαμορφώνει έμμεσα τις παγκόσμιες ροές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ανταποκρίνονται με κίνητρα για εγχώρια παραγωγή, καθαρότερες γραμμές παραγωγής και διαφοροποίηση προς άλλους προμηθευτές.

Αυτή η γεωπολιτική σκακιέρα δημιουργεί ένα ασφάλιστρο σπανιότητας που δεν έχει καμία σχέση με το βραχυπρόθεσμο κλίμα της αγοράς. Δεν πρόκειται για κερδοσκοπικό ενθουσιασμό αλλά για στρατηγική τοποθέτηση και τείνει να επιμένει ακόμη και όταν η όρεξη για ρίσκο κυμαίνεται.

Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια δημιουργεί διαρθρωτική ελαστικότητα ζήτησης

Η στροφή προς την απαλλαγή από τον άνθρακα εντείνει τη σημασία του αργύρου.
Τα ηλιακά κύτταρα επόμενης γενιάς απαιτούν υψηλότερα φορτία αργύρου για τη βελτίωση της αγωγιμότητας και της αποδοτικότητας. Η επέκταση των κέντρων δεδομένων και των υποδομών τεχνητής νοημοσύνης προσθέτει περαιτέρω πίεση, καθώς τα πάρκα διακομιστών απαιτούν εξαρτήματα υψηλής απόδοσης για τη μείωση των ηλεκτρικών απωλειών.
Τα ηλεκτρικά οχήματα βασίζονται επίσης στο ασήμι για μονάδες ελέγχου ισχύος, συστήματα φόρτισης και ηλεκτρονικά ασφαλείας.

Αυτές οι εφαρμογές δεν ανταποκρίνονται γρήγορα στις διακυμάνσεις των τιμών. Είτε το ασήμι κοστίζει 40.000 $, 50.000 $ είτε 60.000 $, η ζήτηση για μεταποίηση δεν καταρρέει, επειδή η συμβολή του μετάλλου στο τελικό κόστος του προϊόντος είναι μικρή σε σχέση με τη λειτουργική του αναγκαιότητα.

Αυτό είναι που κάνει το ασήμι να διαφέρει από άλλα εμπορεύματα που είναι ιδιαίτερα κυκλικά. Η ζήτησή του γίνεται όλο και περισσότερο συνδεδεμένη με την τεχνολογία, λιγότερο οικονομικά ευαίσθητη και πιο δομική.

Οι ροές των επενδυτών μετατοπίζονται από μόνο χρυσό σε χρυσό συν ασήμι

Για δύο δεκαετίες, οι θεσμικοί επενδυτές αντιμετώπιζαν τον χρυσό ως το μοναδικό μέσο νομισματικής αντιστάθμισης. Το ασήμι θεωρούνταν πολύ ασταθές και πολύ βιομηχανικό για να εξυπηρετήσει τον ίδιο σκοπό.
Αυτή η αντίληψη αλλάζει.

Όταν το νομισματικό περιβάλλον γίνεται αβέβαιο, η διαφοροποίηση εντός του χώρου των πολύτιμων μετάλλων γίνεται πιο ελκυστική. Οι κεντρικές τράπεζες εξακολουθούν να αγοράζουν χρυσό, αλλά τα ιδιωτικά κεφάλαια διαφοροποιούνται προς το ασήμι, επειδή το προφίλ απόδοσής του συνδυάζει ολοένα και περισσότερο την προστασία από τον πληθωρισμό με την έκθεση στην τεχνολογική ανάπτυξη.

Αυτή η διπλή ταυτότητα προσδίδει στο ασήμι μοναδική γοητεία.
Λειτουργεί όπως ο χρυσός σε περιόδους παγκόσμιας κρίσης, αλλά συμπεριφέρεται ως υλικό ανάπτυξης όταν ενισχύεται η βιομηχανική δραστηριότητα. Λίγα περιουσιακά στοιχεία συνδυάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά.

Το μακροοικονομικό στρες ενισχύει τη στρατηγική αξία του Silver

Το παγκόσμιο μακροοικονομικό τοπίο παραμένει ανομοιογενές.
Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη έχουν μειωθεί σε αρκετές περιοχές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίζουν να στέλνουν ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με την κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής. Οι πραγματικές αποδόσεις έχουν μειωθεί, αλλά παραμένουν αρκετά υψηλές για να δοκιμάσουν τις παραδοσιακές συσχετίσεις μεταξύ  πολύτιμων μετάλλων.

Το ασήμι, ωστόσο, συνεχίζει να δείχνει ανθεκτικότητα επειδή η αξία του δεν συνδέεται αποκλειστικά με τις νομισματικές προσδοκίες.
Όταν οι επενδυτές ανησυχούν για την ευθραυστότητα της αλυσίδας εφοδιασμού ή τον γεωπολιτικό κατακερματισμό, το ασήμι αποκτά σημασία για λόγους που ο χρυσός από μόνος του δεν μπορεί να καλύψει.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το μέταλλο παρέμεινε σταθερό ακόμη και όταν οι αποδόσεις αυξήθηκαν νωρίτερα αυτό το φθινόπωρο, και γιατί οι πτώσεις συνεχίζουν να προσελκύουν το ενδιαφέρον των μακροπρόθεσμων αγοραστών.

Η τεχνική δομή επιβεβαιώνει τη βαθύτερη συσσώρευση

Το διάγραμμα Renko του XAGUSD υπογραμμίζει την εν εξελίξει διαδικασία.
Το ασήμι έφτασε στο υψηλό των 54,38 $ στις 13 Νοεμβρίου και έκτοτε έχει υποχωρήσει προς τα 52,60 $, ένα επίπεδο που ευθυγραμμίζεται με το κάτω όριο της πρόσφατης περιοχής ενοποίησης.
Η αντίδραση γύρω στα 52,35 $ δείχνει την παρουσία ανταποκρίσιμης ζήτησης, με αρκετά τούβλα να εκτυπώνονται κοντά σε αυτήν τη ζώνη πριν οι αγοραστές επιχειρήσουν να ανοικοδομήσουν τη δομή.

Η απόκλιση στον ταλαντωτή ορμής στα υψηλά προειδοποίησε για μια βραχυπρόθεσμη διόρθωση, αλλά η δράση των τιμών παραμένει ομαλή και δεν έχει τα χαρακτηριστικά κατανομής.
Όσο το ασήμι διατηρείται πάνω από τα 51,70 $ και συνεχίζει να σχηματίζει υψηλότερα επίπεδα στην ακολουθία Renko, η ευρύτερη τάση παραμένει εποικοδομητική.

Η βασική αντίσταση παραμένει η ζώνη των 53,00 έως 53,20 $. Ένα κλείσιμο πάνω από αυτήν την περιοχή θα άνοιγε ξανά τον δρόμο προς την περιοχή των 54,00 έως 55,00 $, όπου βρίσκονται οι επόμενες τσέπες.

Με άλλα λόγια, η κίνηση των τιμών δεν έρχεται σε αντίθεση με τη μακροοικονομική αφήγηση. Αντίθετα, την ενισχύει.

Γιατί το ασήμι είναι πλέον στρατηγικό μέταλλο

Ο μετασχηματισμός του ρόλου του αργύρου μπορεί να συνοψιστεί σε τρεις δομικούς πυλώνες.

Πρώτον: οι βιομηχανικοί χρήστες το αντιμετωπίζουν ως απαραίτητο για την τεχνολογία και τα ενεργειακά συστήματα.
Δεύτερον: ο γεωπολιτικός κατακερματισμός αυξάνει τη σημασία του στον σχεδιασμό της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Τρίτον: οι επενδυτές αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι το ασήμι συνδυάζει τα νομισματικά χαρακτηριστικά με τη βιομηχανική δυναμική.

Το αποτέλεσμα είναι ένα υλικό που δεν εντάσσεται πλέον στις παραδοσιακές κατηγορίες.
Δεν είναι απλώς ένα πολύτιμο μέταλλο, ούτε απλώς μια βιομηχανική εισροή ούτε απλώς ένα αμυντικό περιουσιακό στοιχείο. Είναι ένα στρατηγικό αγαθό που βρίσκεται στο σημείο τομής της ενεργειακής πολιτικής, της τεχνολογικής καινοτομίας και της παγκόσμιας μακροδυναμικής.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι αντιδράσεις των τιμών φαίνονται πιο πειθαρχημένες από ό,τι σε προηγούμενους κύκλους. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η τρέχουσα ενοποίηση θα πρέπει να ερμηνεύεται ως μέρος μιας ευρύτερης διαρθρωτικής φάσης και όχι ως ένδειξη εξάντλησης.

Σύναψη

Η εξέλιξη του αργύρου από δευτερογενές πολύτιμο μέταλλο σε στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο βρίσκεται σε εξέλιξη και επιταχύνεται.
Ο συνδυασμός της βιομηχανικής ζήτησης, της γεωπολιτικής αναδιάρθρωσης και του τεχνολογικού μετασχηματισμού δημιουργεί ένα θεμέλιο πολύ ισχυρότερο από την παραδοσιακή λογική του ασφαλούς καταφυγίου.

Οι βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις θα συνεχιστούν, ειδικά γύρω από σημαντικά μακροοικονομικά γεγονότα, αλλά οι υποκείμενες δυνάμεις υποδεικνύουν ένα περιουσιακό στοιχείο που εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
Σε αυτό το τοπίο, οι υποχωρήσεις όπως αυτή που παρατηρήθηκε μετά το υψηλό των 54,38 δολαρίων αντιπροσωπεύουν ευκαιρίες για συσσώρευση και όχι σημάδια αστάθειας.

Για τις αγορές που αναζητούν απτά σημεία αναφοράς σε έναν αβέβαιο κόσμο,το ασημι  αναδεικνύεται ως ένας από τους πιο συναρπαστικούς υποψηφίους.